22 de diciembre de 2009

Hoxe pasou algo especial




Hoxe no cole pasou algo especial, viñeron os Reis Magos. Démoslles 21cartas. Cando volvamos das vacacións teremos moitos regalos.

Sergio

Hoxe termina o cole e temos vacacións entón viñeron os Reis Magos. Primeiro lles saudamos e lles dimos as cartas, logo fixemos unha foto con eles e ao final nos despedimos de eles. Despois fixemos a merendola.

Antón

Hoxe foi un día moi especial, o vou explicar. Ao chegar á clase ordenamos uns traballos de matemáticas e logo cando acabamos viñeron os Reis Magos. Cando se foron merendamos. Logo quixemos ir ao recreo pero chovía entón bailamos e xogamos na clase.

Pedro

14 de diciembre de 2009

As focas brancas e negras



Érase unha vez unhas focas de cor branco e outras de cor negro. Entre todas as focas negras había un macho pequeniño que se chamaba Leo e estaba enamorado dunha femia das brancas que se chamaba Fofita, tamén ela estaba enamorada de Leo. Pasados moitos días Fofita e Leo bailaron xuntos. E pasados uns poucos días máis casaron e tiveron moitos filliños. Viviron felices e contentos.


Andrea

5 de diciembre de 2009

Cousas bonitas que imaxino de min


Se eu fose unha folla sería moi fermosa

Se fose moi fermosa bailaría co vento

Se bailase co vento voaría libre no ceo
Se voase libre no ceo estaría feliz



Se eu fose unha estrela xogaría coa lúa
Se xogase coa lúa pintaríamos a noite

Se pintásemos a noite iluminaríamos os soños

Se iluminásemos os soños desaparecerían os pesadelos


Poema colectivo dos nenos/as 2º

30 de noviembre de 2009

Visitamos a exposición de Maruja Mallo



Hoxe as clases de 2º e 1º fomos a ver cadros de Maruja Mallo. Primeiro fixemos a fila das parellas, despois montamos no autobús. Cando chegamos a Moaña tiñamos un problema co parque, estaba en obras e tivemos que ir ao parque de Domaio. Nada máis chegar comemos a merenda e púxose a chover, buscamos un refuxio para non mollarnos. De alí a un pouco subimos ao autobús e fomos a un parque de pasear en Vigo, nel xogamos a pita e despois as profes nos chamaron para ir á Casa das artes. Cando chegamos fixemos manualidades. Consistían en que faciamos un cadro ao que lle faltaban pezas. Nunha caixa que estaba na mesa había cachiños de moitas cores, eran as cousas que lle faltaban aos cadros. Podiamos poñerlle detalles. Logo fomos as salas de cadros que aínda non coñeciamos, a min me gustou moito o da señora pescadora e a señora agricultora. Cando chegamos de volta ao cole rematamos as manualidades que fixeramos. Despois tocou o timbre e fómonos para a casa.

Antón

18 de noviembre de 2009

Información de Lisa




Traducción del texto que aparece en la imagen.
El castaño
En Ucrania también nos gustan los castaños. Estos árboles son muy bonitos y en primavera les aparecen hojas y después flores muy bonitas. Flores blancas y rosas, tienen agradables olores. La ciudad capital de Ucrania es Kyev. El símbolo de Kyev es el castaño. ¡En mi país no se comen castañas!
Una marca de helados se llama "castaño".

13 de noviembre de 2009

Por fin chegou o día!!


Moitas persoas emborrallámonos
As nenas/os divertímonos moito
Gústanos esta festa
Os nenos/as xogamos polo patio
Sempre o pasamos ben
Todos comemos castañas
O facemos todos os anos


Diálogo entre a castaña e o verme
C-Verme, sae de aí que me estás rompendo o cerebro.
V-¡Pero eiquí xa teño a miña casa!
C- Morrerei se non saes.
V-Vou buscar unha castaña morta para meterche un pouco de carne e voume vivir a unha froita.
Nico e Sergio

9 de noviembre de 2009

Fiesta de la libertad en Berlín 20 años después de la caída del muro


(Foto publicada en El País digital)

La señora está poniendo flores porque hai una fiesta de la libertad en Berlín 20 años después de la caída del muro.
Hanane

En Berlín había un muro y hace 20 años lo derrumbaron porque los políticos han pensado que así no se arreglan las cosas y hoy se celebra el 20 aniversario de la caída del muro.
Álvaro

Hoy en Berlín se celebra la fiesta del derrumbamiento del muro de Berlín. Empezarán la fiesta derribando las piezas de dominó que pintaron los pintores de todo el mundo.
Candela

Alemania celebra unha festa do 20 aniversario da tirada do muro de Berlín. Derrubaron o muro porque os políticos pensaban que así non se arreglan as cousas.
Néstor

Hace 20 años en Berlín había un muro que separaba un sitio del otro así que los políticos pensaron que había que arreglar eso porque había muchos familiares que no podían ver a otros familiares suyos.
Antón

A festa da caída do muro
Celebraron a festa poñendo fichas de dominó xigantes decoradas con cadros de moitos pintores. Van tirar as pezas para facer que tiran o muro
Nico

En el aniversario de la caída del muro tenían unhas fichas de dominó gigantes que unos pintores las pintaron. Las colocaron como si fuese un muro, dieron a una y empezaron a caer todas.
Rubén


El muro


"En las primeras horas del día 13 de agosto de 1961, cientos de vopos (soldados miembros de la milicia popular) y colaboradores de la Stasi (servicio de seguridad del estado) comienzan a tender alambradas a lo largo de los 155 km del perímetro de Berlín oeste, de los cuales 43 km correpondían a la línea de separación entre las dos partes de la ciudad. Se cortaron calles, se tapiaron ventanas y se volaron casas.

Pronto se convirtió en un muro de cemento de 5 m de alto, coronado con alambre de espino y vigilado por torretas de vigilancia, nidos de ametralladoras y minas. El muro fue reforzado cuatro veces y llegó a tener 302 torres de vigilancia, 20 bunkers, 259 zonas controladas por perros y miles de proyectores. A lo largo de su historia (1961-1989) aproximadamente 5.000 personas consigueron cruzarlo arriesgando sus vidas. Un numero similar también de alemanes orientales fueron capturados mientras lo intentaban y 191 murieron en su intento de acceder al Berlín coccidental."


6 de noviembre de 2009

Unha historia real

A GATA ASUSTADIZA

Unha noite de SAMAÍN unha rapaza chamada Arina xogaba coa súa nai ao escondite. A nena fixo unha trampa, foise á cama da súa avoa e meteu os coxíns na cama para que a súa nai pensara que estaba alí.
A nai descubriu o engano e quixo asustar á cativa. Púxose a catro patas e foi toda agachada para que non a vise, pero o susto foi colectivo porque a primeira en asutarse foi a gata Mica que estaba moi tranquila durmindo na alfombra. Ao mirar aquilo que se acercaba a catro patas, o gato confundiu a nai de Arina cun can. Saltou pola cama trepando por enriba de Arina e da súa avoa e tirando todos os cadros e figuras que estaban nas mesiñas de noite.
-¿Que foi iso?, preguntou a avoa.
Pasou todo tan rápido que non viron que fora a gata que, aterrorizada, esconderase detrás do armario e non saiu ata que se tranquilizou.

¡¡Menudo susto levaron todos!!

Relato de Anira e a súa nai.

24 de octubre de 2009

Se a abella desaparecese, ó home só lle quedarían 4 anos de vida (Albert Einstein)


Os investigadores/as de 2º de Primaria iniciaron este curso un Proxecto de traballo sobre As plantas e continúan afondando no mundo da Apicultura.

Interpretan de seguido a afirmación mencionada e atribuída ó científico Albert Einstein:


As abellas son moi importantes porque axudan ás plantas e ás árbores.

Cando as abellas van chuchar o néctar a unha flor, mánchanse de pole na parte macho da flor (antera)



Despois van a outra flor e déixanlle o pole que colleron noutra, na parte femia da planta (estigma).

Isto chámase POLINIZACIÓN.

A flor polinizada convértese nunha froita.







Se morresen todas as abellas, tamén morrerían as plantas e as árbores.

As abellas non poderían polinizar, quedarían as árbores sen froita e non nacerían máis.

Non habería máis froita e quedariamos sen osíxeno :-(





INVESTIGADORES/AS DA CLASE DE 2º DE PRIMARIA


SAMAÍN




Xa faltan poucos días para a festa do Samaín. Temos que empezar a preparar as cabazas para expoñer no corredor do cole.


"Samaín significa fin do verán e principio do inverno. Na antiga cultura céltica o tempo do Samaín, especialmente a noite do 31 de outubro ao 1 de novembro, era o período máis importante do ano. Eran as datas claves para reunirse nos camposantos..."
Información recollida no blog Vieiros da escola.
Se queres saber máis preme neste enlace: Vieiros da escola.

6 de octubre de 2009

Temos un problema


A Guapa saíulle un vulto no pescozo.
¿Que podemos facer?


Isto é o que pensamos:
  • Podemos preguntarlle ao tío de Candela que é veterinario.
  • Preguntarlle ao tio de Cris que sabe de tartarugas.
  • Buscar en internet enfermidades de tartarugas.
  • Chamar por teléfono ao zoo da Madroa.
  • Falar polo messenger co zoo e mandar unha foto da tartaruga.
  • Escribir un mail ao zoo e enviar unha foto.
  • Escribir unha carta ao veterinario do zoo.

2 de octubre de 2009

Viaxe as illas Cies

O 16/08/09 fun as illas Cies de Vigo. Todo empezou ao amencer. Saimos de casa e fomos andando ao Muelle de Cangas collimos o Barco das 10:00 para as illas Cies. Había moita néboa e non se via nada. Cando chegamos as illas Cies desembarcamos no único muelle que hai en toda a illa. Logo miña nai me comprou un mapa de toda a illa e da illa prohibida de Cies. Primeiro fomos ao faro do peito Monte Agudo, tivemos que andar 1.206 m para encontralo. Logo fomos ao observatorio de aves, tivemos que andar 190 m para encontralo. Despois fomos ao alto do príncipe, tivemos que andar 936 m par encontralo. .Máis tarde fomos comer a un restaurante e cando acabamos fomos ao Faro de Cies, tivemos que andar 1, 4 km pero ao final encontramolo.
Bañeime, a auga estaba moi fría pero ao final conseguín bañarme. Logo collín o barco das 17:00 para Cangas. Paseino Xenial.

Ían

23 de septiembre de 2009

AS VACACIÓNS DE NICO E PEDRO














UN DÍA FOMOS A "CUARTOS" CHÁMASE ASÍ PORQUE HAI MOITAS POZAS. A AUGA ESTÁ XENIAL. OS MEUS IRMÁNS, MEU PAI E MÁIS EU TIRÁMONOS DE CABEZA DENDE UNHA ROCHA A POZA XIGANTE E MERGULLÁMONOS ATA UNHA ROCHA AFUNDIDA E ALÍ XOGAMOS A FACER "YOGA".
AO FINAL DO VERÁN NICO FOI DE CAMPING COS SEUS PADRIÑOS


Entrada de Nico e Pedro coa colaboración de Luana

11 de septiembre de 2009

XA ESTAMOS EN SEGUNDO !!


Xa estamos en 2º. Agora somos a clase das tartarugas.

Empezamos un novo curso con moita enerxía e ganas de ver aos nosos amigos e amigas.
Pouco a pouco irémosvos contando o que facemos.

24 de agosto de 2009

Para adiviñar

Cen damas mouras
van polo camiño,
nin erguen polvo,
nin fan bolicio
ata deixar a carga de trigo.


Do libro de adiviñas ¿Que cousa é cousa...? de Paco Martín

14 de julio de 2009

Adiviña


L
uz bonita nos da
Unha cousa que sae pola noite
As ratas pensan que é un queixo

6 de julio de 2009

Remata o conto da clase das FORMIGAS

Había unha vez un rei que tiña orellas de burro. Tiña unha filla que se chamaba Nana. Vivían nun castelo. O castelo era grande e amarelo.
Un día a filla saiu do castelo e foi á casa dos seus amigos. Polo camiño tropezou e caeu nun pozo que era moi fondo e quedou atrapada. Había crocodilos e a filla do rei escalou, chegou pingando á casa dos seus amigos e tiveron que deixarlle roupa de neno que lle quedaba grande.
O seu pai, o rei, foina buscar á súa habitación e non a atopou. Empezou a buscala por todo o castelo. O rei quedou moi triste porque non a atopou e pensaba que a raptaran. Colleu o cabalo e foi ao bosque a ver se estaba a súa filla. Mentres, a princesa, estaba xogando cos seus amigos á pita serpe...


¿Perderase no bosque?
¿Encontrará á súa filla?

Escribe un comentario co final do conto.

2 de julio de 2009

Un cuento de Ían


Orejitas


Érase una vez un niño que vivía solo con sus papás.

Un día su mamá le preguntó:

-¿Te gustaría tener una mascota?

-Me gustaría un perro, un gato, un pájaro, un conejo.

-Solo puedes tener uno, dijo su papá.

Entonces fueron a la tienda de animales a buscar un perro.

En la tienda el niño oye llorar, busca por las jaulas y ve que es un conejito el que llora.

El dueño de la tienda le explica que los otros animales se burlan de

él porque tiene las orejas demasiado pequeñas para ser un conejo.

El niño se lo lleva a su casa de mascota, le pone de nombre Orejitas y todos son muy felices.


24 de junio de 2009

Vacacións!!!









Aínda nos dura a sorpresa que levamos cando atopamos o "tesouro" que agochaba os regalos do último día. Que ben o pasamos participando nos diferentes xogos de equipo que nos propuxeron os profesores e as profesoras.
O tempo pasa pronto e case sen darnos conta rematou o curso. Xa estamos de vacacións!!
Agora toca repoñer forzas para empezar no mes de setembro con moita enerxía.

Non esquezades de ver o blog de vez en cando, podedes encontrar algunha sorpresa.

12 de junio de 2009

Adiviña, adiviña...


Colexio de Cangas é

Estudian nenos e nenas

Interesantes cousas nos ensinan
Profesores moi bos son

Andrea unha alumna é do colexio

Rímonos moito nas festas do cole
Unha marabilla temos de profe
A min gústame moito

Entrada de Andrea

10 de junio de 2009

Entre todas e todos facemos obras de arte



Título: Mapa de debuxos

Empezamos facendo un cadro abstracto pintando de un en un. Cando terminamos perfilamos coa pintura negra as cousas que nos parecían debuxos: unha pistola, un golfiño, un demo... buf!!! moitas cousas. Propuxemos varios títulos e votamos para elixir un. Medimos o ancho e o longo. Paco púxolle un marco. Cada un escribiu a súa firma no marco (nesta foto non se ve o marco). O cadro quedou moi bonito.

Nenos/as de primeiro

7 de junio de 2009

Novas de última hora


Imaxe recollida de "Blog de Mitología"

En Cangas descubriron unha fada. Quérena cazar. Sábese que é moi lista e camúflase.
Eu toqueina e fixémonos amigas.
Chámase Estrela

Entrada de Candela

3 de junio de 2009

Acrósticos


Gústalle nadar.
Usa acuario para vivir.
Algunhas veces queda soa.
Peta na súa casa.
Aliméntase de marisco
.

Álvaro

Gústalle nadar.
Usa as pedras para estar ao sol.
Anda despacio.
Ponse ao sol.
Asústase facilmente.


Santi

Gústame nadar.
Uns nenos lévanme nas vacacións.
As veces lavan o meu acuario.
Para comer danme marisco.
As veces atendo aos nenos/as.

Antón

Gústalle nadar.
Unha vez lle din de comer.
A este animal gústanlle as pulgas.
Parece que lle están caendo as escamas.
A miña prima Lara ten dúas.

Nico

1 de junio de 2009

Noticia





Trata sobre que os científicos van calcular o radio da Terra medindo a distancia entre Faro de Fisterra (Galicia) e o de Orchilla (na illa de El Hierro).

Entrada de Mario

22 de mayo de 2009

Maxia no Auditorio


Hoxe (15-5-09) fomos ver unha obra de teatro de maxia. O mago chamábase Teto. A obra representouse no Auditorio. Fixo moitos trucos de maxia. O que máis me gustou foi cando a culebra encontrou a carta que elexiu Pepe, o 2º foi a dos panos, o 3º foi cando a corda se uniu soa e o 4º foi cando co cigarro apareceu o número 743. Foi moi divertida.
Andrea

Hoxe (15-5-09) fomos ver ao Mago Teto. Primeiro merendamos, despois embarcamos no autobús e chegamos ao Auditorio que era o sitio onde se representaba. Ao primeiro o Mago Teto acendeu unha vara de lume e despois apagouna. Un dos trucos era que fumou e fixo uns números e outra onde o mago tiña unha serpe de xoguete.
Antón

12 de mayo de 2009

ACRÓSTICO



P
OLO BONITA QUE SON

RESPLANDEZO COAS MIÑAS FERMOSAS FLORES

INVITO A ULIR O MEU DELICIOSO AROMA

MIRADES AS MIÑAS CORES

AGARDO A QUE MEDREN OS FROITOS

VEÑEN ANIÑAR BANDADAS DE PAXAROS

EU ESPERO QUE AS PERSOAS SE ENAMOREN

RECLAMO OS ANIMAIS

ALGUNHAS PERSOAS FAN POEMAS DE MIN

Nenos/as de 1º

7 de mayo de 2009

QUE BEN O PASAMOS!!!


Se queres ver máis fotos preme na imaxe.

A excursión máis divertida

O día 7 de maio fomos de excursión á casa das palabras (VERBUM). Primeiro paramos no parque de Moaña a merendar e xogar un pouco. Cando chegamos ao Verbum visitamos moitas salas. Ensináronnos un Scriptorium antigo e aprendimos moitas cousas:

-escribían en latín con canas e con plumas que tiñan uns cortes especiais
-os monxes copiaban os libros
-escribían nun plano inclinado sen apoiar a man
-con algunhas pedras facíanse cores e co pole das flores, con sangue de dragón, cuns bichiños (cochinillas), con carrabouxos...
-que se podía borrar con goma de pan
-que facían as follas con peles de animais
-que cosían as follas para facer os libros
-aprendimos a pintar con canas

Logo visitamos outras salas con moitos xogos: de pensar, de escoitar, de falar, de tocar, de percibir...
Despois fomos comer a Samil. Máis tarde bañámonos. Volvimos á escola ás 6 da tarde moi contentos.

Nenos/as de 1º

6 de mayo de 2009

A nosa mascota


A mascota da clase de 1º é unha tartaruga. Chámase Guapa. Sempre quere saír da súa casa. Nas vacacións levámola a nosa casa para que non quede soa. Gústalle comer gambas pequeniñas, peixe, mazá..., no inverno non come porque hiberna.

Entrada de Néstor

5 de mayo de 2009

Contos na Casa da xuventude

Para ver máis fotos preme na imaxe.


Hoxe pola mañá fumos á casa da xuventude cos nenos e nenas de 2º. Vimos unha peli dos camiños e despois contáronnos dou
s contos un era Pedra, pau e palla e outro A bruxa regañadentes. A min o conto que máis me gustou foi A bruxa regañadentes. Paseino moi ben.
Yanira

Gustoume o conto de Pedra pau e palla porque son unhas nenas moi valentes e moi listas.
Cristina O.

Gústoume a Bruxa regañadentes porque os personaxes parecen de madeira, teñen cousas divertidas, é de medo e encántame.
Pedro

Hoxe fomos todos os nenos/as de 1º e de 2º á Casa de xuventude a escoitar un contacontos e había unha pantalla e había un conto ruso.
Antón

O libro de Pedra pau e palla trataba de que un pai que iba ao monte e deixaba un camiño de pedras e de paus e de pallas.
Candela

A min gustoume cando nos contou aquela historia de Nicolai e trataba dun leñador que tiña un can e tres fillas, unha maior, outra mediana e outra pequena. O leñador foi ao bosque, foron levarlle comida e as colleu o oso.
Andrea

Hoxe fomos de excursión á Casa da xuventude e o conto que máis me gustou foi o de A bruxa regañadentes que quería comer aos nenos.
Rubén

Vimos un conto que se titulaba A bruxa regañadentes e outro Pedra pau e palla. Gustoume a bruxa porque facía maxia o xabón.
Soukaina

Hoxe os nenos e nenas de 1º e 2º fomos á Casa da xuventude e nos contaron dous contos, un era o de Pedra, pau e palla e outro era o de A bruxa regañadentes. Logo fomos ao parque e más tarde volvemos ao cole.
Néstor

A bruxa quería comer aos nenos.
Celeste

A bruxa regañadentes
Os nenos foron coller froitas e a nai díxolles non ir ao bosque, hai unha bruxa que comer aos nenos.

Laura

Hoxe pola mañá a clase de 1º e 2º fomoa á Casa da xuventude a un contacontos. Nos leron A bruxa regañadentes e Pedra pau e palla. Despois fomos a un parque.
Sergio

A min gustoume o conto de A bruxa regañadentes e tamén o de Pedra pau e palla; había un leñador que era o pai, unha irmá era grande, outra mediana e outra pequena. Gustoume moito.
Inés

Hoxe fomos á Casa da xuventude e vimos A bruxa regañadentes, vímola en video. Tiña uns obxectos máxicos eran un coitelo, un peite e un xabón. A bruxa quería papar aos nenos.
Anira

Hoxe fixemos unha saída e vimos un contacontos. Un conto era Pedra pau e palla e outro A bruxa regañadentes. Gustoume Pedra pau e palla porque é moi bonito, as nenas son moi valentes.
Cris G

O 5-5-09 no colexio CEIP A Rúa houbo unha excursión a Casa da xuventude de Cangas para ver un contacontos. Un conto titulábase A bruxa regañadentes.
Nico

Gustoume A bruxa regañadentes porque facía comida para os nenos e quería comelos pero eles escaparon.
Hanane

Hoxe fomos ver un contacontos á Casa da xuventude e os contos eran A bruxa regañadentes e Pedra pau e palla. Gustoume moito. Despois fomos a un parque e a excursión foi moi divertida.
Álvaro

Pedra pau e palla
Había unha vez un leñador e tres fillas, unha era a máis vella, outra era a mediana e a outra era a máis pequena. Tamén había un oso moi famento e moi tolo. Era un conto que vimos, titulábase Pedra pau e palla. Encantoume o conto.

Ían

Hoxe fomos á Casa da xuventude ver unhas contacontos que facían oito camiños. Primeiro nos contaron Pedra pau e palla e o segundo era a Bruxa regañadentes.
Santi

4 de mayo de 2009

Quero que chegue o verán


Teño ganas de que chegue o verán para poñer os vestidos, pantalóns curtos, camisetas... e ir a praia bañarme e disfrutar do sol e das vacacións do verán.

Entrada de Anira

29 de abril de 2009

Lista de aves


Águia, falcón, xílgaro, avestruz, galo, pavo, pomba, gaivota, pardal, merlo, paporruibo, perdiz, moucho, corvo, loro, faisán, pato, galiña, codorniz, guacamaio, reiseñor, tucán, ganso, cisne, oca, quirico, canario, periquito, cotorra, ave rapaz, anduriña, cegoña, garza, flamenco, pelícano.

Entrada de Néstor

28 de abril de 2009

Outra sorpresa!!


O blog BIBLOCAXADO acábamos de conceder o premio"Olha que blog Maneiro" (Mira que blog tan chulo). Este é o segundo, anteriormente o blog de ELS CANGURS I ELS DRACS xa nos concederan este mesmo premio.
Queremos agradecer dende o noso blog esta distinción tan especial.


Para enlazar con estes blogs, preme nos seus nomes.

Ser un blog maneiro ten certas regras:

-Exhibir a imaxe do premio “Olha que blog Maneiro”.

-Exhibir o nome do blog que concedeu o premio.

-Indicar os teus blog premiados.

-Comunicar o premio aos blogs seleccionados.

-Publicar as regras.

-Comprobar que os blogs premiados seguen as normas.

Esta é a nosa selección:

-Biblioteca do cole

-Ratos de escola

-Blogaula de segundode primaria

-Infantil

-Os de primeiro

-Biblioteca C.E.I.P. Dulcinea del Toboso

-Faura 4 anys

-El rincón de los peques


-Tutoría Ed. Infantil 3 años 08/09

-La clase de las Luciérnagas



Querida familia



Entrada de Candela

26 de abril de 2009

Á clase de 1º gústannos moito os artrópodos!


Imos explicarvos por que nos gustan tanto os artrópodos á clase de 1º.

Todo empezou cando a Universidade de Vigo nos mandou unha carta por si queriamos construír un artrópodo.
E SI QUERIAMOS!!

Tiñamos un problema gordo: non sabiamos o que era un artrópodo e buscamos en google imaxes.
Eliximos por parellas o noso artrópodo favorito.




Antón e Ían están buscando imaxes do seu artrópodo favorito.






Esta libeliña, tamén chamada cabaliño do demo, gústanos moito.



A profe Ana díxonos que contestásemos por parellas unhas preguntas sobre o noso artrópodo favorito, algunhas eran fáciles e outras difíciles.



(Preme na imaxe se queres vela a tamaño grande)


Revisámolas entre todos/as e cambiamos as cousas coas que non estabamos de acordo. Nalgunhas preguntas poñíamos interrogacións porque non sabiamos a resposta.
Temos que buscalas en libros, folletos, internet...

Tiñamos outro problema moi gordo, atopamos un artrópodo moi raro e non sabiamos como se chamaba.



????

O profe Xose é apicultor, como el sabe moito das abellas, escribimos unhas cantas preguntas para que nos conteste:
  • ¿Como se fabricaron as abellas?
  • ¿Como nacen?
  • ¿Fan caca ou non?
  • ¿Como sobreviven?
  • ¿Como morren?
  • ¿Como fan o mel?
  • ¿Como fan as colmeas?
  • ¿Como se defenden?
  • ¿Como fan para picar? ¿Por que pican?
  • ¿Pelexan entre elas?
  • ¿As bolboretas e as abellas son inimigas?
  • ¿Son boas ou malas?
  • ¿Son bonitas ou feas?
  • ¿Como levan o pole? ¿Onde o levan?

(Continuará)

Axiña vos daremos información sobre o estrano artrópodo :-)


Redactores/as da entrada:

Nenos e nenas de 1º de Primaria


23 de abril de 2009

Visita dun apicultor á clase de 1º




O martes, Xose, o apicultor, veu á clase de 1º contarnos cousas das abellas.Tróuxonos mel, unha colmea, unha rasqueta, un afumador e un traxe de apicultor.













Fixémoslle catorce preguntas.







Contounos que as abellas facían panais con cera e tamén fabricaban o mel na colmea.


Cando as abellas collen o pole lévano nas patas nunha especie de cestiña.





Deixounos poñer o seu traxe de apicultor que era branco porque as cores escuras poñían nerviosas ás abellas e podían picarlle máis.










O fume que facía co afumador serve para tranquilizar ás abellas e así poden coller o mel.










Tamén nos falou da vida das abellas, que se pelexan entre elas.
As abellas teñen veleno e se cravan o aguillón non o poden sacar porque ten forma de arpón e morren porque se lle rompe un cacho da barriga.


Autores/as da información:
Nenos e nenas de 1º de Primaria

22 de abril de 2009

El tití


El tití es omnívoro, es decir, come de todo. El tití vive en los árboles. El tití mide 15 centímetros. Es el más pequeño de todas las especies de monos.

Entrada de Yanira

20 de abril de 2009

Arroaces


Hoxe (19 de abril) pola tarde vin cinco arroaces e se dirixían cara unha lancha que debía estar pescando peixes.

Entrada de Sergio