30 de noviembre de 2009
Visitamos a exposición de Maruja Mallo
Hoxe as clases de 2º e 1º fomos a ver cadros de Maruja Mallo. Primeiro fixemos a fila das parellas, despois montamos no autobús. Cando chegamos a Moaña tiñamos un problema co parque, estaba en obras e tivemos que ir ao parque de Domaio. Nada máis chegar comemos a merenda e púxose a chover, buscamos un refuxio para non mollarnos. De alí a un pouco subimos ao autobús e fomos a un parque de pasear en Vigo, nel xogamos a pita e despois as profes nos chamaron para ir á Casa das artes. Cando chegamos fixemos manualidades. Consistían en que faciamos un cadro ao que lle faltaban pezas. Nunha caixa que estaba na mesa había cachiños de moitas cores, eran as cousas que lle faltaban aos cadros. Podiamos poñerlle detalles. Logo fomos as salas de cadros que aínda non coñeciamos, a min me gustou moito o da señora pescadora e a señora agricultora. Cando chegamos de volta ao cole rematamos as manualidades que fixeramos. Despois tocou o timbre e fómonos para a casa.
Antón
18 de noviembre de 2009
Información de Lisa
Traducción del texto que aparece en la imagen.
El castaño
En Ucrania también nos gustan los castaños. Estos árboles son muy bonitos y en primavera les aparecen hojas y después flores muy bonitas. Flores blancas y rosas, tienen agradables olores. La ciudad capital de Ucrania es Kyev. El símbolo de Kyev es el castaño. ¡En mi país no se comen castañas!
Una marca de helados se llama "castaño".
13 de noviembre de 2009
Por fin chegou o día!!
Moitas persoas emborrallámonos
As nenas/os divertímonos moito
Gústanos esta festa
Os nenos/as xogamos polo patio
Sempre o pasamos ben
Todos comemos castañas
O facemos todos os anos
Diálogo entre a castaña e o verme
C-Verme, sae de aí que me estás rompendo o cerebro.
V-¡Pero eiquí xa teño a miña casa!
C- Morrerei se non saes.
V-Vou buscar unha castaña morta para meterche un pouco de carne e voume vivir a unha froita.
Nico e Sergio
9 de noviembre de 2009
Fiesta de la libertad en Berlín 20 años después de la caída del muro
(Foto publicada en El País digital)
La señora está poniendo flores porque hai una fiesta de la libertad en Berlín 20 años después de la caída del muro.
Hanane
En Berlín había un muro y hace 20 años lo derrumbaron porque los políticos han pensado que así no se arreglan las cosas y hoy se celebra el 20 aniversario de la caída del muro.
Álvaro
Hoy en Berlín se celebra la fiesta del derrumbamiento del muro de Berlín. Empezarán la fiesta derribando las piezas de dominó que pintaron los pintores de todo el mundo.
Candela
Alemania celebra unha festa do 20 aniversario da tirada do muro de Berlín. Derrubaron o muro porque os políticos pensaban que así non se arreglan as cousas.
Néstor
Hace 20 años en Berlín había un muro que separaba un sitio del otro así que los políticos pensaron que había que arreglar eso porque había muchos familiares que no podían ver a otros familiares suyos.
Antón
A festa da caída do muro
Celebraron a festa poñendo fichas de dominó xigantes decoradas con cadros de moitos pintores. Van tirar as pezas para facer que tiran o muro
Nico
En el aniversario de la caída del muro tenían unhas fichas de dominó gigantes que unos pintores las pintaron. Las colocaron como si fuese un muro, dieron a una y empezaron a caer todas.
Rubén
El muro
Pronto se convirtió en un muro de cemento de 5 m de alto, coronado con alambre de espino y vigilado por torretas de vigilancia, nidos de ametralladoras y minas. El muro fue reforzado cuatro veces y llegó a tener 302 torres de vigilancia, 20 bunkers, 259 zonas controladas por perros y miles de proyectores. A lo largo de su historia (1961-1989) aproximadamente 5.000 personas consigueron cruzarlo arriesgando sus vidas. Un numero similar también de alemanes orientales fueron capturados mientras lo intentaban y 191 murieron en su intento de acceder al Berlín coccidental."
6 de noviembre de 2009
Unha historia real
A GATA ASUSTADIZA
Unha noite de SAMAÍN unha rapaza chamada Arina xogaba coa súa nai ao escondite. A nena fixo unha trampa, foise á cama da súa avoa e meteu os coxíns na cama para que a súa nai pensara que estaba alí.
A nai descubriu o engano e quixo asustar á cativa. Púxose a catro patas e foi toda agachada para que non a vise, pero o susto foi colectivo porque a primeira en asutarse foi a gata Mica que estaba moi tranquila durmindo na alfombra. Ao mirar aquilo que se acercaba a catro patas, o gato confundiu a nai de Arina cun can. Saltou pola cama trepando por enriba de Arina e da súa avoa e tirando todos os cadros e figuras que estaban nas mesiñas de noite.
-¿Que foi iso?, preguntou a avoa.
Pasou todo tan rápido que non viron que fora a gata que, aterrorizada, esconderase detrás do armario e non saiu ata que se tranquilizou.
¡¡Menudo susto levaron todos!!
Relato de Anira e a súa nai.
Unha noite de SAMAÍN unha rapaza chamada Arina xogaba coa súa nai ao escondite. A nena fixo unha trampa, foise á cama da súa avoa e meteu os coxíns na cama para que a súa nai pensara que estaba alí.
A nai descubriu o engano e quixo asustar á cativa. Púxose a catro patas e foi toda agachada para que non a vise, pero o susto foi colectivo porque a primeira en asutarse foi a gata Mica que estaba moi tranquila durmindo na alfombra. Ao mirar aquilo que se acercaba a catro patas, o gato confundiu a nai de Arina cun can. Saltou pola cama trepando por enriba de Arina e da súa avoa e tirando todos os cadros e figuras que estaban nas mesiñas de noite.
-¿Que foi iso?, preguntou a avoa.
Pasou todo tan rápido que non viron que fora a gata que, aterrorizada, esconderase detrás do armario e non saiu ata que se tranquilizou.
¡¡Menudo susto levaron todos!!
Relato de Anira e a súa nai.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)