22 de diciembre de 2009
14 de diciembre de 2009
As focas brancas e negras

Érase unha vez unhas focas de cor branco e outras de cor negro. Entre todas as focas negras había un macho pequeniño que se chamaba Leo e estaba enamorado dunha femia das brancas que se chamaba Fofita, tamén ela estaba enamorada de Leo. Pasados moitos días Fofita e Leo bailaron xuntos. E pasados uns poucos días máis casaron e tiveron moitos filliños. Viviron felices e contentos.

Andrea
5 de diciembre de 2009
Cousas bonitas que imaxino de min
Se eu fose unha folla sería moi fermosa
Se fose moi fermosa bailaría co vento
Se bailase co vento voaría libre no ceo
Se voase libre no ceo estaría feliz

Se eu fose unha estrela xogaría coa lúa
Se xogase coa lúa pintaríamos a noite
Se pintásemos a noite iluminaríamos os soños
Se iluminásemos os soños desaparecerían os pesadelos

Poema colectivo dos nenos/as 2º
30 de noviembre de 2009
18 de noviembre de 2009
Información de Lisa

Traducción del texto que aparece en la imagen.
El castaño
En Ucrania también nos gustan los castaños. Estos árboles son muy bonitos y en primavera les aparecen hojas y después flores muy bonitas. Flores blancas y rosas, tienen agradables olores. La ciudad capital de Ucrania es Kyev. El símbolo de Kyev es el castaño. ¡En mi país no se comen castañas!
Una marca de helados se llama "castaño".
13 de noviembre de 2009
9 de noviembre de 2009
Fiesta de la libertad en Berlín 20 años después de la caída del muro

(Foto publicada en El País digital)
La señora está poniendo flores porque hai una fiesta de la libertad en Berlín 20 años después de la caída del muro.
Hanane
En Berlín había un muro y hace 20 años lo derrumbaron porque los políticos han pensado que así no se arreglan las cosas y hoy se celebra el 20 aniversario de la caída del muro.
Álvaro
Hoy en Berlín se celebra la fiesta del derrumbamiento del muro de Berlín. Empezarán la fiesta derribando las piezas de dominó que pintaron los pintores de todo el mundo.
Candela
Alemania celebra unha festa do 20 aniversario da tirada do muro de Berlín. Derrubaron o muro porque os políticos pensaban que así non se arreglan as cousas.
Néstor
Hace 20 años en Berlín había un muro que separaba un sitio del otro así que los políticos pensaron que había que arreglar eso porque había muchos familiares que no podían ver a otros familiares suyos.
Antón
A festa da caída do muro
Celebraron a festa poñendo fichas de dominó xigantes decoradas con cadros de moitos pintores. Van tirar as pezas para facer que tiran o muro
Nico
En el aniversario de la caída del muro tenían unhas fichas de dominó gigantes que unos pintores las pintaron. Las colocaron como si fuese un muro, dieron a una y empezaron a caer todas.
Rubén
El muro


Pronto se convirtió en un muro de cemento de 5 m de alto, coronado con alambre de espino y vigilado por torretas de vigilancia, nidos de ametralladoras y minas. El muro fue reforzado cuatro veces y llegó a tener 302 torres de vigilancia, 20 bunkers, 259 zonas controladas por perros y miles de proyectores. A lo largo de su historia (1961-1989) aproximadamente 5.000 personas consigueron cruzarlo arriesgando sus vidas. Un numero similar también de alemanes orientales fueron capturados mientras lo intentaban y 191 murieron en su intento de acceder al Berlín coccidental."
6 de noviembre de 2009
Unha historia real
Unha noite de SAMAÍN unha rapaza chamada Arina xogaba coa súa nai ao escondite. A nena fixo unha trampa, foise á cama da súa avoa e meteu os coxíns na cama para que a súa nai pensara que estaba alí.
A nai descubriu o engano e quixo asustar á cativa. Púxose a catro patas e foi toda agachada para que non a vise, pero o susto foi colectivo porque a primeira en asutarse foi a gata Mica que estaba moi tranquila durmindo na alfombra. Ao mirar aquilo que se acercaba a catro patas, o gato confundiu a nai de Arina cun can. Saltou pola cama trepando por enriba de Arina e da súa avoa e tirando todos os cadros e figuras que estaban nas mesiñas de noite.
-¿Que foi iso?, preguntou a avoa.
Pasou todo tan rápido que non viron que fora a gata que, aterrorizada, esconderase detrás do armario e non saiu ata que se tranquilizou.
¡¡Menudo susto levaron todos!!
Relato de Anira e a súa nai.
24 de octubre de 2009
Se a abella desaparecese, ó home só lle quedarían 4 anos de vida (Albert Einstein)
Os investigadores/as de 2º de Primaria iniciaron este curso un Proxecto de traballo sobre As plantas e continúan afondando no mundo da Apicultura.
Interpretan de seguido a afirmación mencionada e atribuída ó científico Albert Einstein:
As abellas son moi importantes porque axudan ás plantas e ás árbores.
Cando as abellas van chuchar o néctar a unha flor, mánchanse de pole na parte macho da flor (antera)

Despois van a outra flor e déixanlle o pole que colleron noutra, na parte femia da planta (estigma).
Isto chámase POLINIZACIÓN.
A flor polinizada convértese nunha froita.
As abellas non poderían polinizar, quedarían as árbores sen froita e non nacerían máis.
Non habería máis froita e quedariamos sen osíxeno :-(

6 de octubre de 2009
Temos un problema
A Guapa saíulle un vulto no pescozo.
¿Que podemos facer?
Isto é o que pensamos:
- Podemos preguntarlle ao tío de Candela que é veterinario.
- Preguntarlle ao tio de Cris que sabe de tartarugas.
- Buscar en internet enfermidades de tartarugas.
- Chamar por teléfono ao zoo da Madroa.
- Falar polo messenger co zoo e mandar unha foto da tartaruga.
- Escribir un mail ao zoo e enviar unha foto.
- Escribir unha carta ao veterinario do zoo.
2 de octubre de 2009
Viaxe as illas Cies
Bañeime, a auga estaba moi fría pero ao final conseguín bañarme. Logo collín o barco das 17:00 para Cangas. Paseino Xenial.
Ían
23 de septiembre de 2009
AS VACACIÓNS DE NICO E PEDRO


UN DÍA FOMOS A "CUARTOS" CHÁMASE ASÍ PORQUE HAI MOITAS POZAS. A AUGA ESTÁ XENIAL. OS MEUS IRMÁNS, MEU PAI E MÁIS EU TIRÁMONOS DE CABEZA DENDE UNHA ROCHA A POZA XIGANTE E MERGULLÁMONOS ATA UNHA ROCHA AFUNDIDA E ALÍ XOGAMOS A FACER "YOGA".
AO FINAL DO VERÁN NICO FOI DE CAMPING COS SEUS PADRIÑOS
Entrada de Nico e Pedro coa colaboración de Luana
11 de septiembre de 2009
XA ESTAMOS EN SEGUNDO !!
24 de agosto de 2009
Para adiviñar
van polo camiño,
nin erguen polvo,
nin fan bolicio
ata deixar a carga de trigo.
Do libro de adiviñas ¿Que cousa é cousa...? de Paco Martín
14 de julio de 2009
6 de julio de 2009
Remata o conto da clase das FORMIGAS
Un día a filla saiu do castelo e foi á casa dos seus amigos. Polo camiño tropezou e caeu nun pozo que era moi fondo e quedou atrapada. Había crocodilos e a filla do rei escalou, chegou pingando á casa dos seus amigos e tiveron que deixarlle roupa de neno que lle quedaba grande.
O seu pai, o rei, foina buscar á súa habitación e non a atopou. Empezou a buscala por todo o castelo. O rei quedou moi triste porque non a atopou e pensaba que a raptaran. Colleu o cabalo e foi ao bosque a ver se estaba a súa filla. Mentres, a princesa, estaba xogando cos seus amigos á pita serpe...
¿Perderase no bosque?
¿Encontrará á súa filla?
Escribe un comentario co final do conto.
2 de julio de 2009
Un cuento de Ían
Orejitas
Érase una vez un niño que vivía solo con sus papás.
Un día su mamá le preguntó:
-¿Te gustaría tener una mascota?
-Me gustaría un perro, un gato, un pájaro, un conejo.
-Solo puedes tener uno, dijo su papá.
Entonces fueron a la tienda de animales a buscar un perro.
En la tienda el niño oye llorar, busca por las jaulas y ve que es un conejito el que llora.
El dueño de la tienda le explica que los otros animales se burlan de
él porque tiene las orejas demasiado pequeñas para ser un conejo.
El niño se lo lleva a su casa de mascota, le pone de nombre Orejitas y todos son muy felices.
24 de junio de 2009
Vacacións!!!




O tempo pasa pronto e case sen darnos conta rematou o curso. Xa estamos de vacacións!!
Agora toca repoñer forzas para empezar no mes de setembro con moita enerxía.
Non esquezades de ver o blog de vez en cando, podedes encontrar algunha sorpresa.
12 de junio de 2009
Adiviña, adiviña...
Colexio de Cangas é
Estudian nenos e nenas
Profesores moi bos son
Andrea unha alumna é do colexio
Rímonos moito nas festas do cole
Unha marabilla temos de profe
A min gústame moito
Entrada de Andrea
10 de junio de 2009
Entre todas e todos facemos obras de arte

Título: Mapa de debuxos
Empezamos facendo un cadro abstracto pintando de un en un. Cando terminamos perfilamos coa pintura negra as cousas que nos parecían debuxos: unha pistola, un golfiño, un demo... buf!!! moitas cousas. Propuxemos varios títulos e votamos para elixir un. Medimos o ancho e o longo. Paco púxolle un marco. Cada un escribiu a súa firma no marco (nesta foto non se ve o marco). O cadro quedou moi bonito.
Nenos/as de primeiro
7 de junio de 2009
Novas de última hora
3 de junio de 2009
Acrósticos

Gústalle nadar.
Usa acuario para vivir.
Algunhas veces queda soa.
Peta na súa casa.
Aliméntase de marisco.
Álvaro
Gústalle nadar.
Usa as pedras para estar ao sol.
Anda despacio.
Ponse ao sol.
Asústase facilmente.
Santi
Gústame nadar.
Uns nenos lévanme nas vacacións.
As veces lavan o meu acuario.
Para comer danme marisco.
As veces atendo aos nenos/as.
Antón
Gústalle nadar.
Unha vez lle din de comer.
A este animal gústanlle as pulgas.
Parece que lle están caendo as escamas.
A miña prima Lara ten dúas.
Nico
1 de junio de 2009
Noticia


Trata sobre que os científicos van calcular o radio da Terra medindo a distancia entre Faro de Fisterra (Galicia) e o de Orchilla (na illa de El Hierro).
Entrada de Mario
22 de mayo de 2009
Maxia no Auditorio




Andrea
Hoxe (15-5-09) fomos ver ao Mago Teto. Primeiro merendamos, despois embarcamos no autobús e chegamos ao Auditorio que era o sitio onde se representaba. Ao primeiro o Mago Teto acendeu unha vara de lume e despois apagouna. Un dos trucos era que fumou e fixo uns números e outra onde o mago tiña unha serpe de xoguete.
Antón
12 de mayo de 2009
ACRÓSTICO
7 de mayo de 2009
QUE BEN O PASAMOS!!!
Se queres ver máis fotos preme na imaxe.
A excursión máis divertida
O día 7 de maio fomos de excursión á casa das palabras (VERBUM). Primeiro paramos no parque de Moaña a merendar e xogar un pouco. Cando chegamos ao Verbum visitamos moitas salas. Ensináronnos un Scriptorium antigo e aprendimos moitas cousas:
-escribían en latín con canas e con plumas que tiñan uns cortes especiais
-os monxes copiaban os libros
-escribían nun plano inclinado sen apoiar a man
-con algunhas pedras facíanse cores e co pole das flores, con sangue de dragón, cuns bichiños (cochinillas), con carrabouxos...
-que se podía borrar con goma de pan
-que facían as follas con peles de animais
-que cosían as follas para facer os libros
-aprendimos a pintar con canas
Logo visitamos outras salas con moitos xogos: de pensar, de escoitar, de falar, de tocar, de percibir...
Despois fomos comer a Samil. Máis tarde bañámonos. Volvimos á escola ás 6 da tarde moi contentos.
Nenos/as de 1º
6 de mayo de 2009
A nosa mascota
5 de mayo de 2009
Contos na Casa da xuventude
Hoxe pola mañá fumos á casa da xuventude cos nenos e nenas de 2º. Vimos unha peli dos camiños e despois contáronnos dous contos un era Pedra, pau e palla e outro A bruxa regañadentes. A min o conto que máis me gustou foi A bruxa regañadentes. Paseino moi ben.
Yanira
Gustoume o conto de Pedra pau e palla porque son unhas nenas moi valentes e moi listas.
Cristina O.
Gústoume a Bruxa regañadentes porque os personaxes parecen de madeira, teñen cousas divertidas, é de medo e encántame.
Pedro
Hoxe fomos todos os nenos/as de 1º e de 2º á Casa de xuventude a escoitar un contacontos e había unha pantalla e había un conto ruso.
Antón
O libro de Pedra pau e palla trataba de que un pai que iba ao monte e deixaba un camiño de pedras e de paus e de pallas.
Candela
A min gustoume cando nos contou aquela historia de Nicolai e trataba dun leñador que tiña un can e tres fillas, unha maior, outra mediana e outra pequena. O leñador foi ao bosque, foron levarlle comida e as colleu o oso.
Andrea
Hoxe fomos de excursión á Casa da xuventude e o conto que máis me gustou foi o de A bruxa regañadentes que quería comer aos nenos.
Rubén
Vimos un conto que se titulaba A bruxa regañadentes e outro Pedra pau e palla. Gustoume a bruxa porque facía maxia o xabón.
Soukaina
Hoxe os nenos e nenas de 1º e 2º fomos á Casa da xuventude e nos contaron dous contos, un era o de Pedra, pau e palla e outro era o de A bruxa regañadentes. Logo fomos ao parque e más tarde volvemos ao cole.
Néstor
A bruxa quería comer aos nenos.
Celeste
A bruxa regañadentes
Os nenos foron coller froitas e a nai díxolles non ir ao bosque, hai unha bruxa que comer aos nenos.
Laura
Hoxe pola mañá a clase de 1º e 2º fomoa á Casa da xuventude a un contacontos. Nos leron A bruxa regañadentes e Pedra pau e palla. Despois fomos a un parque.
Sergio
A min gustoume o conto de A bruxa regañadentes e tamén o de Pedra pau e palla; había un leñador que era o pai, unha irmá era grande, outra mediana e outra pequena. Gustoume moito.
Inés
Hoxe fomos á Casa da xuventude e vimos A bruxa regañadentes, vímola en video. Tiña uns obxectos máxicos eran un coitelo, un peite e un xabón. A bruxa quería papar aos nenos.
Anira
Hoxe fixemos unha saída e vimos un contacontos. Un conto era Pedra pau e palla e outro A bruxa regañadentes. Gustoume Pedra pau e palla porque é moi bonito, as nenas son moi valentes.
Cris G
O 5-5-09 no colexio CEIP A Rúa houbo unha excursión a Casa da xuventude de Cangas para ver un contacontos. Un conto titulábase A bruxa regañadentes.
Nico
Gustoume A bruxa regañadentes porque facía comida para os nenos e quería comelos pero eles escaparon.
Hanane
Hoxe fomos ver un contacontos á Casa da xuventude e os contos eran A bruxa regañadentes e Pedra pau e palla. Gustoume moito. Despois fomos a un parque e a excursión foi moi divertida.
Álvaro
Pedra pau e palla
Había unha vez un leñador e tres fillas, unha era a máis vella, outra era a mediana e a outra era a máis pequena. Tamén había un oso moi famento e moi tolo. Era un conto que vimos, titulábase Pedra pau e palla. Encantoume o conto.
Ían
Hoxe fomos á Casa da xuventude ver unhas contacontos que facían oito camiños. Primeiro nos contaron Pedra pau e palla e o segundo era a Bruxa regañadentes.
Santi
4 de mayo de 2009
Quero que chegue o verán
29 de abril de 2009
Lista de aves

Águia, falcón, xílgaro, avestruz, galo, pavo, pomba, gaivota, pardal, merlo, paporruibo, perdiz, moucho, corvo, loro, faisán, pato, galiña, codorniz, guacamaio, reiseñor, tucán, ganso, cisne, oca, quirico, canario, periquito, cotorra, ave rapaz, anduriña, cegoña, garza, flamenco, pelícano.
Entrada de Néstor
28 de abril de 2009
Outra sorpresa!!
O blog BIBLOCAXADO acábamos de conceder o premio"Olha que blog Maneiro" (Mira que blog tan chulo). Este é o segundo, anteriormente o blog de ELS CANGURS I ELS DRACS xa nos concederan este mesmo premio.
Queremos agradecer dende o noso blog esta distinción tan especial.
Para enlazar con estes blogs, preme nos seus nomes.
Ser un blog maneiro ten certas regras:
-Exhibir a imaxe do premio “Olha que blog Maneiro”.
-Exhibir o nome do blog que concedeu o premio.
-Indicar os teus blog premiados.
-Comunicar o premio aos blogs seleccionados.
-Publicar as regras.
-Comprobar que os blogs premiados seguen as normas.
Esta é a nosa selección:
-Blogaula de segundode primaria
-Biblioteca C.E.I.P. Dulcinea del Toboso
-Faura 4 anys-El rincón de los peques
-Tutoría Ed. Infantil 3 años 08/09
-La clase de las Luciérnagas
26 de abril de 2009
Á clase de 1º gústannos moito os artrópodos!
Imos explicarvos por que nos gustan tanto os artrópodos á clase de 1º.
Todo empezou cando a Universidade de Vigo nos mandou unha carta por si queriamos construír un artrópodo.
E SI QUERIAMOS!!
Tiñamos un problema gordo: non sabiamos o que era un artrópodo e buscamos en google imaxes.
Eliximos por parellas o noso artrópodo favorito.

A profe Ana díxonos que contestásemos por parellas unhas preguntas sobre o noso artrópodo favorito, algunhas eran fáciles e outras difíciles.

(Preme na imaxe se queres vela a tamaño grande)
Temos que buscalas en libros, folletos, internet...
- ¿Como se fabricaron as abellas?
- ¿Como nacen?
- ¿Fan caca ou non?
- ¿Como sobreviven?
- ¿Como morren?
- ¿Como fan o mel?
- ¿Como fan as colmeas?
- ¿Como se defenden?
- ¿Como fan para picar? ¿Por que pican?
- ¿Pelexan entre elas?
- ¿As bolboretas e as abellas son inimigas?
- ¿Son boas ou malas?
- ¿Son bonitas ou feas?
- ¿Como levan o pole? ¿Onde o levan?
(Continuará)
Axiña vos daremos información sobre o estrano artrópodo :-)
Redactores/as da entrada:
Nenos e nenas de 1º de Primaria
23 de abril de 2009
Visita dun apicultor á clase de 1º

O martes, Xose, o apicultor, veu á clase de 1º contarnos cousas das abellas.Tróuxonos mel, unha colmea, unha rasqueta, un afumador e un traxe de apicultor.
Fixémoslle catorce preguntas.
Cando as abellas collen o pole lévano nas patas nunha especie de cestiña.

O fume que facía co afumador serve para tranquilizar ás abellas e así poden coller o mel.
Tamén nos falou da vida das abellas, que se pelexan entre elas.
As abellas teñen veleno e se cravan o aguillón non o poden sacar porque ten forma de arpón e morren porque se lle rompe un cacho da barriga.
Autores/as da información:
Nenos e nenas de 1º de Primaria